سیستم اعلام حریق

سیستم اعلام حریق یک سیستم ایمنی است که برای شناسایی و اعلام وقوع حریق در یک ساختمان یا محیط مشخص استفاده می‌شود. این سیستم شامل اجزای مختلفی است که هر کدام نقش خاص خود را در عملکرد و عملیات سیستم دارند. برخی از اجزای اصلی سیستم اعلام حریق عبارتند از:

1. سنسورها: سنسورها یا دتکتورها برای شناسایی دود، حرارت یا گازهای قابل اشتعال که نشانگر وقوع حریق هستند، استفاده می‌شوند.

2. پانل کنترل: پانل کنترل سیستم است که اطلاعات از سنسورها را دریافت می‌کند و در صورت وقوع حریق، اعلام آن را به صورت صوتی یا تصویری به افراد حاضر در محل اعلام می‌کند.

3. زنگ اعلام حریق: زنگ‌های اعلام حریق برای جلب توجه افراد در صورت وقوع حریق استفاده می‌شوند.

4. دکتکتورهای دود: این دستگاه‌ها برای تشخیص دود تولید شده در صورت وقوع حریق استفاده می‌شوند.

5. دکتکتورهای حرارتی: این دستگاه‌ها برای تشخیص تغییرات دما و حرارت در محل‌های خطرناک به منظور شناسایی حریق استفاده می‌شوند.

6. آچارهای شارژ شده: آچارهای شارژ شده برای تست و تأمین باتری‌های سیستم اعلام حریق استفاده می‌شوند.

7. کابل‌ها و تجهیزات اتصالات: کابل‌ها و تجهیزات اتصالات برای اتصال و ارتباط بین اجزای مختلف سیستم اعلام حریق استفاده می‌شوند.

8. نمایشگرها: نمایشگرها برای نمایش اطلاعات وضعیت سیستم اعلام حریق به کاربران و نگهبانان استفاده می‌شوند.

9. باتری پشتیبان: باتری پشتبان برای تأمین برق سیستم در صورت قطع برق شبکه استفاده می‌شود.

این فقط بخش کوچکی از اجزای سیستم اعلام حریق است و هر سیستم ممکن است شامل اجزای دیگر نظیر محافظت در بقایای زمین، دکتکتورهای گاز، دکتکتورهای نور، و غیره باشد.